மாலைப்பொழுதின்....
_________________________________
வெள்ளிவீதியான்.
மாலைப்பொழுதின் மயக்கத்திலே...
என்ன இசை இது?
இதயங்களை நசுக்கிக் கூழாக்குகிற
இசை.
இதற்காக
காதலிக்க வேண்டுமா?
அப்புறம் அதை இழந்து விடவேண்டுமா?
கையில் அந்த தட்டாம்பூச்சியை
இறுக்கிப்பிடித்து
அதன் சிறு தலை கண்ணாடிச்சிறகுடன்
கிடுகிடுத்து அதிரவேண்டுமா?
கொல்லும் அந்த கூரிய இனிய இசை
உடலுக்குள்ளிருந்து
நரம்புத்திசுக்களில்
மீட்டிய யாழைக்கொண்டு
என்னை அடித்து நொறுக்கி
எனக்குள் ஆயிரம் பூகம்பங்கள்.
அவள் முறுவலில் அது என்ன?
கண்ணீரா?கனலா?
காதல் இல்லாமல் இசை இனிக்கவில்லை.
இசை தூண்டாத காதலின்
புல்லரிப்புகள் இல்லை.
அதோ அந்த பாட்டு
ஒரு உயிர்க்கரைசலாய்
இசையின் பளிங்கு விரிப்பில்
படுத்துக்கொள்ள என்னை
கூப்பிடுகிறது.
______________________________________________________
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக