சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
கல்லிடைக்குறிச்சி
____________________________
ருத்ரா
இது எனது ஊர்.
இது எனது மூச்சு.
இதை விடவா
நான் இருப்பதை உனக்கு
காட்டவேண்டும்?
என்று
கடவுள் தோற்றுப்போன இடம்
எனது ஊர்.
______________________________
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக