சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
அவர் நிழல் என்னிடம்.
என் நிழல் அவனிடம்.
நிழலின் நிழல் இன்னொரு
நிழலிடம்.
வரலாறு நிற்கிறது
ஒவ்வொரு வீட்டுத்தொட்டில்களிலும்
கோடிக்கோடி காலங்களின்
போன்சாய் மரமாய்.
_________________________________
ருத்ரா
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக