சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
உன் நினைவு
உன் தினசரி உணவு.
சிந்தனையால் தீ மூட்டி
சமைத்த சொற்களில்
வந்த வரலாற்றுத்துண்டுகள்
வெந்தவையா?
வேகாதவையா?
உன் நாகரிகத்தின்
மைல் கற்களே
நினைவின்
உன் உணவுத்தட்டில்!
_________________________________________
சொற்கீரன்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக