சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
கரப்பான்பூச்சிகள் கூட
நம் பல்கலைக்கழகங்கள் தான்.
ஆனால் நம்மை
நரகாசுரன்கள் ஆக்கி
வெடித்து மகிழும்
கடவுள்களா
நம் அடைக்கலன்கள்?
___________________________________
ருத்ரா.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக