பட்டாசுகளும் ஜிலேபிகளும்.
____________________________________
மேலை நாட்டிலே
எலக்ட்ரிக் அண்ட் எலக்ட்ரானிக் இஞ்சினீயரிங்
ராக்கெட் இஞ்சினீயரிங்
ஜெனடிக் எஞ்சினீயரிங்
என்று கொடி கட்டி பறக்கிறார்கள்.
நம் நாட்டில்
கொடி கட்டி பறக்கும்
இந்த
"சோசியல் இஞ்சினீயரிங்" என்பது தான்
என்ன?
உண்மையில் இதற்கே
நோபல் பரிசு கொடுக்க வேண்டும்.
இங்கே
ஜனநாயகம் என்பது
அறிவு பூர்வமானது அல்ல.
உணர்ச்சிப்பிரவாகம் மட்டுமே.
அதுவும்
ஆயிரம் ஆயிரம் வாய்க்கால்களில்
சாதிகள் எனும் சாக்கடையாய்
தேங்கியே கிடக்கும்.
தேர்தல் காலங்களில் மட்டும்
சில குள்ளநரிகளும் ஓநாய்களும்
மக்களின்
இந்த துக்கடா உணர்ச்சிகளை
பொறித்து எடுத்து
பக்குவமாய் தீனி காட்டும்.
சாணக்கிய தந்திரம் என்று
அங்கவஸ்திரம் போட்டுக்கொண்டு
தர்மத்தை
எப்போதுமே
சூது
கவ்விக்கொண்டிருக்கும்.
ஓட்டுப்பெட்டிகள் நிரம்பி வழியும்.
இது மூச்சு முட்டும் அளவுக்கு
அதில் அடைத்துக்கொண்டு விடுவதால்
ஜனநாயகம் எப்போதோ
மூச்சை விட்டிருக்கும்.
அது போதும்
இஷ்டப்படி நாற்காலிகளை
இழுத்துப்போட்டுக்கொண்டு
அமர்ந்து கொள்ள.
அந்த முகம் தெரியாத மாயாவிப்பூதத்தை
தன் ஏவல்களுக்கு
அடிமைப்படுத்தும் கலையே
சோசியல் இஞ்சினீயரிங்.
காலண்டர்களில்
ஆகஸ்டுகள் வந்தன
ஆகஸ்டுகள் போயின
ஆனால்
சுதந்திரம் மட்டும்
இமை விரிக்கவே இல்லை.
இதில்
140 கோடி என்ன?
200 கோடி என்ன?
சிதறிக்கிடகின்ற நெல்லிக்காய்கள்
ஒரு பக்கம்.
சேர்க்கத்துடிக்கும்
ஜனநாயக உந்து விசை
ஒரு பக்கம்.
இதுவே நம் விடியல்களின்
இருட்டு "அனாடமி"
____________________________________________
சொற்கீரன்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக