திங்கள், 1 அக்டோபர், 2018

தலைமுறை

                         (சான் ஒசே ..கலிபோர்னியா   யு.எஸ்.ஏ )



தலைமுறை
==========================================ருத்ரா இ.பரமசிவன்.


வாழ்க்கை என்னை மிரட்டியது.
இந்த கடல் அலைகளோடு 
யுத்தம் இடு 
அல்லது
முத்தம் இடு
என்றது.
முதற்புள்ளியை இருண்ட‌
கருவறைக்குள் துவக்கியவன்
போக வேண்டிய தூரத்தையும்
மைல் கற்களையும்
என்னோடு கட்டிக்கொண்டு தான்
வெளியே வந்து விழுந்தேன்.
ஒவ்வொரு மைல் கல்லாய் வந்து
நட்டுக்கொண்டது.
பிஞ்சு வயதுகள்
கவலைப்புயலை
ஸ்பர்சித்தது இல்லை.
திடீரென்று வானத்து நட்சத்திரங்கள்
என்னோடு பேசத்தொடங்கின.
மின்னல் தூரிகைகள்
என் மனத்து திரைச்சீலைக்குள்
சில கீற்றுகள் தீட்டின.
அதில் அவளது
க்ளுக் என்ற சிரிப்பும் ஒன்று.
பளிங்குத்தடாகத்தில்
அது ஒரு சின்ன கூழாங்கல் என்று தான்
இருந்தேன்.
அப்புறம் தான் தெரிந்தது
அவை கனவுகளாய் பாரம் ஏற்றி
என் தலையில்
இமயங்களாய் கனத்தன.
வாழ்க்கை என்னைப்பார்த்து
சிரித்தது!
முத்தமா? யுத்தமா?
என்று.
இரண்டும் தான் என்று
நான் சொல்வதற்குள்
அது சொல்லிவிட்டுப்போய்விட்டது.
இனி இது வாழ்க்கை அல்ல.
இது காதல்.
இது உனக்கு மீண்டும் வாழ்க்கை
ஆவதற்கு
உன் மகன் அல்லது மகள்
அந்த காதல் என்னும்
தட்டாம்பூச்சியைப் பிடித்து
விளையாடவேண்டும்!

================================================ 
18.09.2017

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக