சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
கையில் காகிதமும் பேனாவும்
இருக்கவேண்டும் என்று
தேவையில்லை.
"ம்" என்று வானத்தை
பார்த்தாலே போதும்.
கவிதை வந்து விழுந்ததும்
சொன்னது
உன் பெயர் தான்
"மனுஷ்ய புத்திரனா?"
என்று நான் கேட்கவே இல்லையே.
_________________________________________________
ருத்ரா
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக