கார்ட்டூன் ( 8 )
ருத்ரா இ பரமசிவன்
ஞாயிறு, 26 பிப்ரவரி, 2017
சனி, 25 பிப்ரவரி, 2017
சிரிப்பு வனங்கள் (பேப்லோ நெருதா)...(2)
YOUR LAUGHTER
============================================PABLO NERUDA
Take bread away from me, if you wish,
take air away, but
do not take from me your laughter.
Do not take away the rose,
the lance flower that you pluck,
the water that suddenly
bursts forth in joy,
the sudden wave
of silver born in you.
My struggle is harsh and I come back
with eyes tired
at times from having seen
the unchanging earth,
but when your laughter enters
it rises to the sky seeking me
and it opens for me all
the doors of life.
My love, in the darkest
hour your laughter
opens, and if suddenly
you see my blood staining
the stones of the street,
laugh, because your laughter
will be for my hands
like a fresh sword.
சிரிப்பு வனங்கள் (பேப்லோ நெருதா)...(2)
==================================================
பெயர்ப்பு : ருத்ரா இ பரமசிவன்.
இருட்டின் ஒரு முட்டுச் சந்தில்
வாழ்க்கை தன்
முகமுடியைக்கழட்டி
"முகம்"பார்த்துக்கொண்ட போது
நானும் கூட ஏதோ ஒரு
வெறித்த உணர்வின் காதலில்
விழுந்து கிடந்தது தெரிந்தது.
அந்த கீற்று வெளியில் உன் சிரிப்பொலி
ஒரு மாயம் செய்தது!
என் ரத்தம் இந்த தெருவெல்லாம்
இறைந்து கிடக்கும் முரட்டுக்கற்களில்
எல்லாம்
ஒரு "விடியலை"
முலாம் பூசிக்கொண்டிருக்கும்
நெருக்கடி முற்றிய தருணங்களில்
ஒரு யுகத்தின் பெருஞ்சிரிப்பாய்
வெடிச்சிரிப்பாய் கேட்டது!
அது வெறும் சிரிப்பின் ஆரவார ஒலியா?
அல்ல! நிசசயமாக அல்ல!
சோர்ந்து தொங்கிக்கிடந்த
என் மூளிக்கைகளுக்குள்
அது
மின்னலை பிரசவித்து
நுழைந்து கொண்ட ஒரு
"போர்வாள்"
===========================================
(தொடரும்)
============================================PABLO NERUDA
Take bread away from me, if you wish,
take air away, but
do not take from me your laughter.
Do not take away the rose,
the lance flower that you pluck,
the water that suddenly
bursts forth in joy,
the sudden wave
of silver born in you.
My struggle is harsh and I come back
with eyes tired
at times from having seen
the unchanging earth,
but when your laughter enters
it rises to the sky seeking me
and it opens for me all
the doors of life.
My love, in the darkest
hour your laughter
opens, and if suddenly
you see my blood staining
the stones of the street,
laugh, because your laughter
will be for my hands
like a fresh sword.
சிரிப்பு வனங்கள் (பேப்லோ நெருதா)...(2)
==================================================
பெயர்ப்பு : ருத்ரா இ பரமசிவன்.
இருட்டின் ஒரு முட்டுச் சந்தில்
வாழ்க்கை தன்
முகமுடியைக்கழட்டி
"முகம்"பார்த்துக்கொண்ட போது
நானும் கூட ஏதோ ஒரு
வெறித்த உணர்வின் காதலில்
விழுந்து கிடந்தது தெரிந்தது.
அந்த கீற்று வெளியில் உன் சிரிப்பொலி
ஒரு மாயம் செய்தது!
என் ரத்தம் இந்த தெருவெல்லாம்
இறைந்து கிடக்கும் முரட்டுக்கற்களில்
எல்லாம்
ஒரு "விடியலை"
முலாம் பூசிக்கொண்டிருக்கும்
நெருக்கடி முற்றிய தருணங்களில்
ஒரு யுகத்தின் பெருஞ்சிரிப்பாய்
வெடிச்சிரிப்பாய் கேட்டது!
அது வெறும் சிரிப்பின் ஆரவார ஒலியா?
அல்ல! நிசசயமாக அல்ல!
சோர்ந்து தொங்கிக்கிடந்த
என் மூளிக்கைகளுக்குள்
அது
மின்னலை பிரசவித்து
நுழைந்து கொண்ட ஒரு
"போர்வாள்"
===========================================
(தொடரும்)
வெள்ளி, 24 பிப்ரவரி, 2017
தியானம் என்பது....
தியானம் என்பது....
======================================ருத்ரா
தியானம் என்பது
மூச்சுகளில் தக்கிளி நூற்றல். காற்றை சோறு சமைத்து குழம்பு தாளித்து சாப்பிடுதல். ஆக்ஸிஜனின் "வேலன்ஸி-பாண்ட்" மோல்யூக்யூலர் ஸ்ட்ரக்ச்சர் என்று வேண்டுமானால் நுறையீரலுக்குள் புகுந்து பாடம் எடுக்கலாம். பாடம் படிக்கலாம். உங்களை மயிரிழையாக்கி உங்கள் மூக்கின் வழியே சுருட்டி நுழைத்துப்பாருங்கள். உங்கள் நெருடல்கள் அங்கே ஆயிரம் மலைகளின் பனிக்குடம் உடைக்கும். சுகமாய் மரணம். சுகமாய் ஜனனம். மீண்டும் மீண்டும் வேதங்கள் எச்சில் பட்டு புழுதின்று உங்களுக்குள் தகனம் ஆகி சாம்பல் மேடு தட்டும். காதுப்பறைகளுக்குள் காண்டா மணி ஒலிகள் நார் நாராய் உரிந்து போகும். சங்கரர் போல் எந்த ராஜாவாவது செத்துப்போனால் அவர் கூட்டுக்குள் நுழைந்து ராணிக்குள்ளும் அங்குலம் அங்குலமாக சவ்வூடு பரவல் ஆகி சௌந்தர லஹிரியாய் கசியும். இதற்கு முற்றுப்புள்ளி இல்லை. மான் தோல் விரித்து அந்த புள்ளிகளில் புலியின் வரிகளை உயிர்ப்பித்துக் கொல்லுதல் ஒரு இனிய பயிற்சி. அனிமல் ப்ளேனட்டின் கோரைப்பல் கிழிப்பும் ரத்த சதை விளாறுகளும் காமிராலென்ஸ் வழியே டாலர் காய்ச்சி மரங்களாய் கிளை விடுவதைப்போல இந்த நுரையீரல் முறுக்கல்களும் நரம்பு சொடுக்கல்களும் "ஃபௌண்டேஷன்" ஆகி பண மழை கொட்டும். நீண்டு வளரும் தாடியில் பல்முளைத்து லட்சம் ஸ்லோகங்களை பிய்த்து பிய்த்து தின்பதில் ஒலிவிழுதுகள் இருள் விழுதுகளோடு பின்னியிருக்கும் ஆரண்ய மூட்டங்களே தியானம் என்பது. தியானம் முடியவில்லை. வரட்டிகள் மூடிக்கொண்டபோதும் அரைவேக்காட்டின் ஆத்மச்சதை ருசி தேடி ஆந்தைகளும் வல்லூறுகளும் வந்து சேருகின்றன. தியானம் இன்னும் முடியவில்லை. நாபிக்கமலமும் தொப்பூள் கொடியும் சடைக்குள்ளிருந்து பீய்ச்சப்படும் கங்கைப் பிரவாகங்களும் தியானத்தின் மூட்டு தெறித்த நரம்புகளில் மின்னல் உமிழ்கின்றன "க்ராஃபிக்ஸ்"களில்! பாம்பு படுக்கையை "மார்ஃப்" செய்து மல்லாந்து கிடந்தே நிமிர்ந்து முதுகுத்தண்டை விறைத்துக்கொண்டிருப்பதும் தியானமே... கீழ்ப்பாக்கத்தின் ஸ்பெஷல் வார்டுகளில் பிரம்மசூத்திரம் கழுவி ஊற்றப்படுவது தியான வெள்ளம். தியானமே இங்கு மெர்ஸல் ஆவதே தியானம். இன்னும் தியானம் என்பது..... நியூரான் முடிச்சுகளில் சினாப்டிக் ஜங்கஷன்களின் பர்கிஞ்ஜே செல்கள் பரங்கிக்காய்களாய் உடைக்கப்பட்டு கூழாகின்றன... தியானம் என்பது யாதெனில்... "சட்".... யார் என் உதடுகளை ஊசி கொண்டு தைப்பது?.... கோவை சாமியார்களின் தலைப்பாகையில் "ஜெய் பாதாள பைரவிகள்" வாசம் செய்யும் புண்ணிய பூமி இது. பணம் இங்கு கறுப்பு என்று பொருளாதாரம் பேசுவது "தெய்வ தூஷணம்"
============================================
====================================================
|
|
புதன், 22 பிப்ரவரி, 2017
வெள் நள் ஆறு
இரவு நடு நிசியில் நாய்கள் குரைக்கும் "வெறுமையான நடு இரவின் ஒரு நீண்ட வழியில்"கேட்கும் ஒலிக்கூட்டத்தினால் தூக்கம் வராமல் பிரிவுத்துயர் தீயில் புரளும் காதலியின் உள்ளம் படும் பாடு இது.தோழியின் மொழியில் அமைதிருப்பது. பொருள்வயின் பிரிந்த காதலன் விரைவில் வீடு திரும்ப வேண்டும் என்று தோழி அவள் படும் துன்பத்தை விரித்து உரைக்கின்றாள் அவனிடம். சங்க நடையில் 23.11.2014 அன்று நான் எழுதிய செய்யுட் கவிதை இது.
வெள் நள் ஆறு
======================================ருத்ரா இ.பரமசிவன்
ஞெமலி மகிழ்தரு வெள் நள் ஆறு
நீள ஒலிக்கும் புன்மைசெறி கங்குல்
அல்கு பொலம்வரி அணியிழை நெகிழ
மைபொதி விசும்பு விரியுளை அன்ன
மஞ்சுபரி ஏகும் உருகெழு வல்மா
நோதல் கதழ்த்து நெஞ்சகம் சிதைக்கும்.
ஓமை ஒளித்து பார்ப்புகள் கூட்டும்
வரிமணல் கீற வடியிலை எஃகம்
பசும்புண் பிளப்ப வெஞ்சமர் கூர
அலமரல் ஆற்றா அளியள் ஆகி
கம்பலை உற்று கண்மழைப் படூஉம்
மடமும் பயிர்ப்பும் உடைபடுத்தாங்கு
ஊழி பெயர்த்த பெருங்கல் கொல்லோ
பொடிபட வீழ்க்கும் சேக்கை கண்ணே.
பொருள் மறை செய்து பொருள் நசைபெருக்கி
பொரியும் தீச்சுரம் உள் உள் கடாஅய்
யாது ஆற்றினை?அழியுமென் அணிநிறை.
அரவு வாய்ப்படு மென்சிறை அம்புள்
ஆகுவள் அறிதி.வீடத்தருதி.
மலைபடு ஊர! மல்லல் சீர்த்து.
===============================================
(பொழிப்புரை தொடரும்)
"பத்துப்பாட்டு"
============================================ருத்ரா இ பரமசிவன்
ஒவ்வொரு வருடமும்
சிவகாசியின் அடிவயிற்றுப் பொறிகளே
நம் தீபாவளிகள்.
தீபாவளிக்கு துணியெடுக்க
கொஞ்சம் ஓவர் டைம் செய்ததில்
மொத்த குடும்பமும் "கரி"
வதம் செய்யப்பட்ட நரகாசுரன்கள்
எப்படி
வாக்குப்பெட்டிக்குள் குவிந்தார்கள்?
சீனாவுக்கும் கூட
நரகாசுரன்கள் எல்லாம் ரூபாயில்
சூடாய் வியாபாரம் ஆகும்.
லெஷ்மி(க்கு) வெடி வைத்துவிட்டு
லெஷ்மியை வீட்டுக்குள் கூப்பிடுவதே
அர்த்தமுள்ள இந்து மதம்.
இலங்கையில் கண்டுபிடித்தார்கள்.
இந்தியாவும் பாராட்டியது.
தென்னைகளுக்கு தமிழ் உயிர்களே உரம்!
இளைய யுகத்துக்கு
"கருப்பு வெள்ளை" "கபாலிகளே"
வர்ண வர்ண விடியல்கள்.
இந்து மதத்தை
தலைகீழாய் நட்டுவைத்தால்
அதுவே "இந்துத்வா"
மூஞ்சுறுகளின் மீசை மயிர்களுக்கும்
தங்க முலாம் தான்.
பிள்ளையார் சதுர்த்தி ஊர்வலம்.
யார் அங்கே? இந்த இந்தியாவையே
சுருட்டி மடக்கி இங்கே கொண்டுவாருங்கள்.
"நூத்துப்பத்து விதி"
_________________________________________________________________
22.09.2015 ல் எழுதியது.
செவ்வாய், 21 பிப்ரவரி, 2017
ஒரு ஃபோட்டோ நெகடிவ்
ஒரு ஃபோட்டோ நெகடிவ்
==============================================ருத்ரா இ பரமசிவன்
உன் வாழ்க்கையின்
ஒரு ஃபோட்டோ நெகடிவ்
உன் மன ஆழத்தில்.
அதை நீ எல்லோருக்கும்
ப்ரின்ட் போட்டு காட்டமுடியாது.
உன் முகம் ரோஜாதான்
உன் வானம் பளிங்கு நீலம் தான்
ஆனாலும் உன்
சட்டைகளையெல்லாம்
உரித்துப்போட்டு காட்சி கொடுக்க முடியாது.
சித்தர்கள் சமணத்துறவிகள்
அழகாய் நம் மீது பின்னல் வேலை போடும்
அந்த ஐம்பொறிகளைக்கூட
களைந்து வீசி விட்டவர்கள்.
அவர்கள் எதையோ தேடுகிறார்கள்!
அதற்காக
அம்மண சாமியார்களாய்
அலைந்து திரிந்து
கல்லடி பட்டார்கள்.
நாம் நாகரிகத்த்தின்
நுனிக்கொம்பார் ஏறியபின் கண்டோம்
நம் அசிங்கமான நிர்வாணத்தை.
ஆணும் ஆணும் அல்லது
பெண்ணும் பெண்ணும்
சேர்ந்தால் என்ன என்று?
நம் புராணங்களின் இடுக்கு சந்துகளில்
இது இருந்தாலும்
இது மீண்டும் நம்மை மரமேறிகளாக
மனிதனை மனிதன் பச்சையாக
பிய்த்துத் தின்றுவிடும் நிகழ்வுகளை
அரங்கேற்றிவிடுமோ என்ற அச்சமே
நம்மைத்தடுக்கும் சுவர் ஆக இருக்கிறது.
பொருள்களின் அதிகப்படியான இன்பம்
அலுப்பு தட்டி விடுகிறது.
"லா ஆஃப் டிமினிஷிங் யுடிலிடி" என்று
ஆல்ஃப்ரட் மார்ஷல் கூறுகிறார்.
இதை உள்ளுணர்ந்து பொருளாதார முதலாளிகள்
விளம்பரத்தின் மூலம்
அதே பொருளை பல்வேறு முகமூடிகளில்
நுழைத்து
நுகர்வோர்களுக்குள் ஒரு
"ஆர்டிஃபிசியல் இமேஜினரி செண்டிமென்டல் அட்டாச்மெண்டை"
அதாவது "கற்பனையான செயற்கை ஈர்ப்பின் ஒட்டுதலை"
தங்கள் பொருள்கள் மீது பாய்ச்சுகிறார்கள்.
டிவிகளில்
இதற்குத்தான் அந்த "வண்ண ஒளி"க்கசாப்புகள்
நடத்தப்படுகின்றன.
ஆனால் இரண்டு (ஆண் பெண்)மனங்கள் இடையே
அத்தகைய செயற்கை பூச்சுகள் இயலாது.
அதற்காக பாரம்பரியம் அது இது என்ற
போலி பாவ்லாக்களை
மிக மிக உச்சிக்குப்போன நாகரிகம் ஏற்றுக்கொள்வதில்லை.
அதனால் தான் ஆண் ஆண் அல்லது பெண் பெண்
சேர்ந்து கொண்டு வாழும் ஒரு
படிமத்துள் படிந்து கொள்ள நினைக்கிறார்கள்.
அதே "அலுப்பு" என்னும் உலக்கு விசையின்
ஒரு பூகம்பம் வரும் வரைக்கும்
அதுவே "அல்ட்ரா" நினைப்புகள் ஆகும்.
புணர்வுகளில்
முதலில் நிகழ்வது
மனங்களின் புணர்வுகள்.
அது இருவர் இடைப்பட்டது மட்டும் அன்று.
உலக மனிதங்களின்
எல்லா இதயங்களும்
ஒரே தகட்டில் லேமினேட் செய்யப்படுவது.
அந்த சாந்தி முகூர்த்தை தேடித்தான்
இந்த அம்மண சாமியார்களும் ஓடுகிறார்கள்.
தங்கள் ஆழ்நிலை சிந்தனையின் அடுக்குகளை
பாடல்களின்
மேளங்கள் தட்டிக்கொண்டு
நாயனங்கள் இசைத்துக்கொண்டு
செல்கிறார்கள்.
அந்த திசைகள் கழன்ற வெளியில்
அதற்கு அடையாளமாய்
ஏதோ ஒன்றை
"நட்ட கல்லாக்கி நாலு புஷ்பம் சாத்தி
சுற்றி வந்து மொணத்து மொணத்து"
மந்திரங்கள்
தந்திரங்கள்
எந்திரங்கள்
என்று என்னவெல்லாமோ செய்கிறார்கள்.
பரிணாம விசை ஒன்று தான்
பஞ்ச பூதங்களையெல்லாம்
பூச்சாண்டி காட்டி
மிரட்டிக்கொண்டிருப்பது.
மனித வளர்ச்சி
அறிவுகளின் "புணர்வுகளில்"மட்டுமே
நிலைத்து நிற்பது.
உணர்ச்சித்தீக்களின் புணர்வுகளில்
மிஞ்சும் சாம்பல்களிலிருந்து
ஃபீனிக்ஸ்களும் சிறகு முளைத்து
வெளி வரத்தான் செய்யும்.
உலக மானிடம்
எனும் மௌன உந்து விசையே
பரிணாமத்தின் மைல் கற்களை நட்டு
முன் முன் செல்கிறது.
"உலகத்தோடு ஒட்ட ஒழுகல் பலகற்றும்
கல்லார் அறிவிலா தார்."
======================================================
==============================================ருத்ரா இ பரமசிவன்
உன் வாழ்க்கையின்
ஒரு ஃபோட்டோ நெகடிவ்
உன் மன ஆழத்தில்.
அதை நீ எல்லோருக்கும்
ப்ரின்ட் போட்டு காட்டமுடியாது.
உன் முகம் ரோஜாதான்
உன் வானம் பளிங்கு நீலம் தான்
ஆனாலும் உன்
சட்டைகளையெல்லாம்
உரித்துப்போட்டு காட்சி கொடுக்க முடியாது.
சித்தர்கள் சமணத்துறவிகள்
அழகாய் நம் மீது பின்னல் வேலை போடும்
அந்த ஐம்பொறிகளைக்கூட
களைந்து வீசி விட்டவர்கள்.
அவர்கள் எதையோ தேடுகிறார்கள்!
அதற்காக
அம்மண சாமியார்களாய்
அலைந்து திரிந்து
கல்லடி பட்டார்கள்.
நாம் நாகரிகத்த்தின்
நுனிக்கொம்பார் ஏறியபின் கண்டோம்
நம் அசிங்கமான நிர்வாணத்தை.
ஆணும் ஆணும் அல்லது
பெண்ணும் பெண்ணும்
சேர்ந்தால் என்ன என்று?
நம் புராணங்களின் இடுக்கு சந்துகளில்
இது இருந்தாலும்
இது மீண்டும் நம்மை மரமேறிகளாக
மனிதனை மனிதன் பச்சையாக
பிய்த்துத் தின்றுவிடும் நிகழ்வுகளை
அரங்கேற்றிவிடுமோ என்ற அச்சமே
நம்மைத்தடுக்கும் சுவர் ஆக இருக்கிறது.
பொருள்களின் அதிகப்படியான இன்பம்
அலுப்பு தட்டி விடுகிறது.
"லா ஆஃப் டிமினிஷிங் யுடிலிடி" என்று
ஆல்ஃப்ரட் மார்ஷல் கூறுகிறார்.
இதை உள்ளுணர்ந்து பொருளாதார முதலாளிகள்
விளம்பரத்தின் மூலம்
அதே பொருளை பல்வேறு முகமூடிகளில்
நுழைத்து
நுகர்வோர்களுக்குள் ஒரு
"ஆர்டிஃபிசியல் இமேஜினரி செண்டிமென்டல் அட்டாச்மெண்டை"
அதாவது "கற்பனையான செயற்கை ஈர்ப்பின் ஒட்டுதலை"
தங்கள் பொருள்கள் மீது பாய்ச்சுகிறார்கள்.
டிவிகளில்
இதற்குத்தான் அந்த "வண்ண ஒளி"க்கசாப்புகள்
நடத்தப்படுகின்றன.
ஆனால் இரண்டு (ஆண் பெண்)மனங்கள் இடையே
அத்தகைய செயற்கை பூச்சுகள் இயலாது.
அதற்காக பாரம்பரியம் அது இது என்ற
போலி பாவ்லாக்களை
மிக மிக உச்சிக்குப்போன நாகரிகம் ஏற்றுக்கொள்வதில்லை.
அதனால் தான் ஆண் ஆண் அல்லது பெண் பெண்
சேர்ந்து கொண்டு வாழும் ஒரு
படிமத்துள் படிந்து கொள்ள நினைக்கிறார்கள்.
அதே "அலுப்பு" என்னும் உலக்கு விசையின்
ஒரு பூகம்பம் வரும் வரைக்கும்
அதுவே "அல்ட்ரா" நினைப்புகள் ஆகும்.
புணர்வுகளில்
முதலில் நிகழ்வது
மனங்களின் புணர்வுகள்.
அது இருவர் இடைப்பட்டது மட்டும் அன்று.
உலக மனிதங்களின்
எல்லா இதயங்களும்
ஒரே தகட்டில் லேமினேட் செய்யப்படுவது.
அந்த சாந்தி முகூர்த்தை தேடித்தான்
இந்த அம்மண சாமியார்களும் ஓடுகிறார்கள்.
தங்கள் ஆழ்நிலை சிந்தனையின் அடுக்குகளை
பாடல்களின்
மேளங்கள் தட்டிக்கொண்டு
நாயனங்கள் இசைத்துக்கொண்டு
செல்கிறார்கள்.
அந்த திசைகள் கழன்ற வெளியில்
அதற்கு அடையாளமாய்
ஏதோ ஒன்றை
"நட்ட கல்லாக்கி நாலு புஷ்பம் சாத்தி
சுற்றி வந்து மொணத்து மொணத்து"
மந்திரங்கள்
தந்திரங்கள்
எந்திரங்கள்
என்று என்னவெல்லாமோ செய்கிறார்கள்.
பரிணாம விசை ஒன்று தான்
பஞ்ச பூதங்களையெல்லாம்
பூச்சாண்டி காட்டி
மிரட்டிக்கொண்டிருப்பது.
மனித வளர்ச்சி
அறிவுகளின் "புணர்வுகளில்"மட்டுமே
நிலைத்து நிற்பது.
உணர்ச்சித்தீக்களின் புணர்வுகளில்
மிஞ்சும் சாம்பல்களிலிருந்து
ஃபீனிக்ஸ்களும் சிறகு முளைத்து
வெளி வரத்தான் செய்யும்.
உலக மானிடம்
எனும் மௌன உந்து விசையே
பரிணாமத்தின் மைல் கற்களை நட்டு
முன் முன் செல்கிறது.
"உலகத்தோடு ஒட்ட ஒழுகல் பலகற்றும்
கல்லார் அறிவிலா தார்."
======================================================
"உ.வெ.சா"
with THANKS to tigerguru. blog.
"உ.வெ.சா"
=======================================================ருத்ரா
மூன்றெழுத்து மூன்றெழுத்து
என்று
"மூச்சு"க்கு முன்னூறு சொற்கள்
அடுக்கியிருக்கிறோம்.
முதல் மூச்சு மட்டும் அல்ல
அப்போதும் எப்போதும்
ஒரே மூச்சு
அதுவே "தமிழ்"...
ஆனால் அதன் அர்த்தம் மட்டும்
இதுவே தான்.
அது
"உ.வெ,சா"
பனையேடுகளில்
படுத்து
அந்த கரையான்களோடும்
கால வரையறையற்ற
யுத்தம் செய்து
கனக மணித்தமிழ் ஒலிக்க
கண் துஞ்சா பணி செய்து..தமிழ்
வரலாறு படைத்தவன்
உ.வெ.சா!
கல் பொரு சிறு நுரை..
அணிலாடு முன்றில்..
"முளிதயிர் பிசைந்த மென் காந்தள் விரல்"
நரி வெரூஉத் தலையார்
ஓரம் போகியார்
ஓதல் ஆந்தையார்
ஓல்லையூர் தந்த பூதப்பாண்டியன்
கடலாடு காதை
கானல் வரி
இப்படியெல்லாம்
ஏடுகள் ஒலிக்கின்ற ஓசைகளுக்கு
தன் மூச்சை பெய்து
உயிர் கொடுத்த
"உத்தமத்தமிழன்" இந்த
உத்தமதான புரத்து தமிழன்.
மேலே குறிப்பிட்ட சொற்கள்
எடுத்துக்காட்டுகள்.
அவரும் அவர் அடியொற்றியவர்களும்
அவர் முன் சென்றவர்களும்
தோண்டிய சுரங்கங்கள் தான் அவை.
இருப்பினும் அவன்
ஏடு தந்த தமிழின்
பீடு நடை இந்த தமிழுலகம் நன்கு அறியும்.
16.பாலை
உள்ளார்கொல்லோ-தோழி! கள்வர்
பொன் புனை பகழி செப்பம் கொண்மார்,
உகிர் நுதி புரட்டும் ஓசை போல,
செங் காற் பல்லி தன் துணை பயிரும்
அம் காற் கள்ளிஅம் காடு இறந்தோரே?
பாலை பாடிய பெருங்கடுக்கோ
17. குறிஞ்சி
மா என மடலும் ஊர்ப; பூ எனக்
குவிமுகிழ் எருக்கங் கண்ணியும் சூடுப;
மறுகின் ஆர்க்கவும் படுப;
பிறிதும் ஆகுப-காமம் காழ்க்கொளினே.
பேரெயின் முறுவலார்
"செங் காற் பல்லி தன் துணை பயிரும்"
"குவிமுகிழ் எருக்கங் கண்ணியும் சூடுப;"
தமிழ் மொழியின் தொன்மை அழகு
அதனுள் காதலின் இளஞ்சூடும் இனிமையும்
இழையும் நுண்ணழகு...
அம்மம்ம!
இந்த குறுந்தொகை வரிகளின்
மதிப்பு
கோடி கோடி...கோடிகள் இருக்குமா?
சீ அவையும் கழுதை தின்னும் காகிதமே!
தமிழ்ச்சொற்களின் இக்கட்டிக்கரும்பின்
அமுதச்சாறு
பிழிந்து தந்தவன் உ.வே.சா..
சமஸ்கிருதம் படித்தாலும்
அதற்குள் பைந்தமிழின் "கலித்தொகை வரிகளின்
கூடுகள் கட்டி குடியிருப்பான்!
தமிழ் மறவர்களே சிங்கங்களே
எந்த சிகரமுமே அருகே வெறும் கூழாங்கல்
ஆகிவிடுகிற
உயரம் கண்டவன் "உ.வே.சா"
அதோ அவன் தலைப்பாகையின் கம்பீரம் பாருங்கள்.
அது
அன்னைத்தமிழ்
அவனுக்கு சூடிய
மணி முடி!
"மணி முடிந்து" தன் பைக்குள் சுருட்டும்
இந்த கூச்சல்காடுகளில்
அமிழ்ந்து போகாதீர்கள் வீரத்தமிழர்களே!
இந்த தமிழ் ஒளி
உ.வெ.சா வின்
ஞாயிற்றொளியில் தமிழின்
ஞாலங்கள் படைப்பீர்.
வாழ்க நீடூழி நீடூழி
வாழ்க தமிழ்!
உ.வெ.சா வின் புகழ்.
==========================================================
திங்கள், 20 பிப்ரவரி, 2017
சிரிப்பு வனங்கள் (பேப்லோ நெருதா)
Pablo Neruda
Poet
Pablo Neruda was the pen name and, later, legal name of the Chilean poet-diplomat and politician Ricardo Eliécer Neftalí Reyes Basoalto. He derived his pen name from the Czech poet Jan Neruda. Neruda won the Nobel Prize for Literature in 1971.
- Lived: Jul 12, 1904 - Sep 23, 1973 (age 69)
- Spouse: Matilde Urrutia (m. 1966 - 1973) · Delia del Carril (m. 1943 - 1955) · Maryka Antonieta Hagenaar Vogelzang (m. 1930 - 1936)
- Children: Malva Marina Trinidad (Daughter)
- Awards: Nobel Prize in Literature (1971) · Lenin Peace Prize (1953) · Struga Poetry Evenings (1972)
- Parents: Rosa Basoalto (Mother) · José del Carmen Reyes Morales (Father)
- Education: University of Chile
சிரிப்பு வனங்கள் (பேப்லோ நெருதா)
YOUR LAUGHTER
============================================PABLO NERUDA
Take bread away from me, if you wish,
take air away, but
do not take from me your laughter.
Do not take away the rose,
the lance flower that you pluck,
the water that suddenly
bursts forth in joy,
the sudden wave
of silver born in you.
My struggle is harsh and I come back
with eyes tired
at times from having seen
the unchanging earth,
but when your laughter enters
it rises to the sky seeking me
and it opens for me all
the doors of life.
யுவர் லாஃப்டெர்
===================================பேப்லோ நெருதா
"சிரிப்பு வனங்கள்"
என் சோற்றை பிடுங்கிக்கொள்.
வேண்டுமானால் என் உயிர்
ஊற்றையும் உறிஞ்சிக்கொள்.
எனக்குள் உற்சாகத்தின் வேர்த்தூவிகளாய்
நிரவிவிட்ட
உன் சிரிப்பே
என் மூச்சு சோறு எல்லாம்.
அதைக் கொண்டு சென்று விடாதே!
அந்த சிரிப்பு ரோஜாவை பிடுங்கிக்கொண்டு
ஓடிவிடாதே!
அந்த முள்ளுப்பூவில்
நம் சோகங்கள் உருவகமாய் ஒட்டிக்கிடக்கும்.
அவை முட்களா ?
என் வேகத்துக்கு வெறியூட்டும்
தார்க்குச்சியின் "அமுத" முனைகள் அவை!
விலா தெறிக்க
அந்த சோகம் பதுக்கிய வெடிச்சிரிப்புகள்
சந்தோஷ வெள்ளத்தை
அலையடிக்கச்செய்யும் நீர்த்தளும்பல்களில்
கண்ணீர்ப்பூக்களாய்
சொரியும் சிரிப்புகள்.
அப்போது திடீரென்று
வெள்ளி உருக்கிய சுடர்விரிப்புகளாய்
பளிங்கின் சிரிப்பு
உன் மரணத்தின் விளிம்பு ஓரத்து ஜனனம் அது!
போதும் போதும்!
எத்தனை யுத்தங்கள்?
வாழ்வதற்காக சாவு!
சாவதற்காக போராடு!
போராடுவதற்காக சாவு!
மீண்டும் ...
வாழ்வதற்காக போராடு!
என் கண்கள் களைத்துவிட்டன.
சம்பவங்கள்
உலகம் எனும் பாறாங்கல்லை
ஒரு இன்ச் கூட நகர்த்தவில்லை.
நொறுங்கிக்கிடக்கும்
நம் கபால மேடுகளிலிருந்து
நான் பார்க்கிறேன்.
உலகம் அசைவற்ற வெறும் பிணம்.
ஆனால் உன் சிரிப்பு
உள்ளே நுழைகையில்
அது வானம் முட்டுகிறது.
அங்கே வந்து என் மனம் வருடுகிறது.
இருட்டுக்கர்ப்பத்தில்
சுருண்டு கிடக்கும் எனக்கு
விடியல்களின்
எல்லா வாசல்களையும்
திறந்து வைக்கிறது.
===============================================
(சிரிப்பு இன்னும் தொடரும்)
==============================================
மொழி பெயர்ப்பு : ருத்ரா இ பரமசிவன்
பிரபஞ்சத்தில் ஒரு ரிக்கார்டு டான்ஸ்?
கண்முன்னால் ஒரு கருந்துளை
==================================================ருத்ரா இ பரமசிவன்.
http://www.msn.com/en-us/video/wonder/first-image-of-a-black-hole-could-be-taken-in-april/vi-AAn1ZnR?ocid=spartanntp
(THANKS FOR THE ABOVE LINK)
=================================================
பிரபஞ்சத்தில் ஒரு ரிக்கார்டு டான்ஸ்?
நம் சூரியனைப்போல் பல மில்லியன் மடங்கு பெரிதான ஒரு விண்மின் தனது ஈர்ப்பு ஆற்றலால் தன்னையே நசுக்கி ஜு ஸ் போட்டு குடித்து ஒரு கருப்புக்குழியாய் அல்லது கருந்துளையாய் முடித்துக்கொண்டுவிட்ட
பிரபஞ்சத்தின் "ஒரு தற்கொலையை" படம் பிடிக்க போகிறது "நாசா".
பூமியில் உள்ள எல்லா தொலைநோக்கிகளையும் "உருட்டி த்திரட்டி" உருவாக்கினாற் போல "ஒரு தொலைநோக்கித்தோற்றத்தை"(வெர்ச்சுவல்
டெலஸ்கோப்) அமைத்து நம் பிரபஞ்சத்தின் "நிகழ்வு முனை விளிம்பை"
(ஈவண்ட் ஹாரிஸான்) உற்று நோக்கப்போகிறோம் நாம்.வரும் ஏப்ரல் முதல் வாரத்தில் இது நிகழ இருக்கிறது.
அந்தத் ந்துளை என்பது பிரபஞ்ச்சத்தின் "மின் காந்த அலைகள் "(அல்லது ஒளி ஆற்றல் அலைகள்") முட்டி மோதி மீண்டும் பிரபஞ்சத்தை நோக்கி திரும்பிவரும் "விளிம்பு" அல்ல.அந்த துளை இந்த அலைகளையெல்லாம் தனக்குள் உறிஞ்சிக்கொண்டு விடும்.நம் பரப்பின் கடைசி மைல்கல் இந்த கருந்துளை.இந்த துளைக்குள் என்ன நடக்கிறது என்ற நிகழ்வு நமக்கு தடை
செய்யப்பட்டிருக்கிறது என்கிறார் இங்கிலாந்து இயற்பியல் கணிதவியல்
மேதை டாக்டர் பென்ரோஸ் .அது பிரபஞ்சத்தின் தணிக்கை (cosmic censor) என்கிறார் அவர்.தணிக்கை செய்யப்பட்ட அந்த படத்தில் (நிகழ் வில்) என்ன நடந்து கொண்டிருக்கும்?
குத்தாட்டமா?
ரிக்கார்டு டான்சா?
நமக்கு திரைப்படங்கள் தாண்டி செல்லத்தெரியாது.ஆனால் அறிவியல் மேதைகள் அறிவியல் கற்பனை கொண்டு ஊடுருவிசெல்கிறார்கள்.
ஒளியின் வேகம் (அல்லது மின்காந்த அலைகளின் வேகம்) இந்த பிரபஞ்சத்து எல்லையான "வினாடிக்கு 1 86 000 மைல்கள் "என்னும் விதி அந்த கருந்துளைக்கு அப்பால் அல்லது அந்த துளை வழியே உடைத்து நொறுக்கப்படுகிறது. அங்கே "ஒளிமீறிய" வேகம் (SUPER LUMINOUS VELOCITY)
உண்டாகிறது.அந்த ஆற்றல் துகள் "டெ(க்யான்"என்று அழைக்கப்படுகிறது.
இந்த "புழுத்துளை"(WORM HOLE) வழியாக நம் பிரபஞ்சத்துக்கு நேர் மாறான ஒரு பிரபஞ்சத்துக்கு போய்விடலாம்.இயற்பியல் அறிவியலின் "குவாண்டம்
டெலிபோர்ட்டேஷன்" எனும் நுட்பம் மூலம் "அண்டம் விட்டு அண்டம் தாவும்" ஸ்டேஷன்கள் இந்த கருந்துளையுட் செல்லும் புழுத்துளை யுள் அமைக்கப்படலாம்.இந்த அறிவியல் கற்பனைகள் தற்போதைய "குவாண்டம் டன்னலிங்"(QUANTUM TUNNELING) எனும் இயற்பியல் கணக்கீடுகள் இட்டுசெல்லும் ஒரு தடமாகும். விண்வெளி மனிதர்கள் (ஏலியன்கள்) அந்த ஒளி மீறிய வேகத்தில் வந்து தான் இங்கு வந்து கலக்கிவிட்டுப் போகிறார்கள் என்கிறார்கள் அறிவியல் கற்பனையாளர்கள்.
போவோமா புது "அண்டம்"?
===================================ருத்ரா இ பரமசிவன்.
எந்திர மிருகம்
எந்திர மிருகம்
=============================================ருத்ரா இ பரமசிவன்
அது தட தடவென்று ஓடுகிறது,
என் முகத்தை நெஞ்சையெல்லாம் அது
மிதித்துக்கொண்டு ஓடுகிறது.
என்னில் உண்டானது அது,
என் சிந்தனைகளில் மிடையப்பட்டது தான் அது,
கனவு வடிவங்களாய் வார்த்துக்கொடுத்த
என் உள்ளத்தையெல்லாம்
பொடி பொடியாக்கிக்கொண்டு ஓடுகின்றது.
அது எந்திரமா?
அது கொடும் மிருகமா?
அன்று
அந்த "முகூ ர்த்த தேதியை"
குறித்து விட்ட போது...
காக்காய்க்கும் நரிக்கும் கல்யாணம் என்பார்களே
அது போல் தான்
ஊரெல்லாம் தாரை தப்பட்டை முழக்கங்கள் தான்.
பூதாகாரமாய் ஒரு சிரிப்பை
கட் அவுட் வைத்தது போல்
அது இந்த ஊரின்
தெருக்களில்
சாக்கடை ஓரங்களில்
இன்னும் தூசி துரும்புகளிலும்
ஒட்டிக்கொண்டு கிடந்தது.
உயர்த்தி உயர்த்தி கும்பிடும் கைகள்!
அது எப்படி
இன்று "கில்லட்டின்" ஆனது?
வாக்குகள் எனும்
தலைகளை மட்டும்
வெட்டிக்கொண்டு விட்டு
முண்டங்களை குவிய விட்டு
எறிந்து போனது அது.
அந்த எந்திர மிருகம்
தின்னாதது விழுங்காதது
எதுவும் இல்லை.
மலை ஆறு மணல்
எல்லாம்
ஏப்பம் விடப்பட்டு
மூளியான தேசம் மட்டும் மிச்சம் !
அதுவும்
சுதந்திரக்கொடியேற்றத்துக்கு
விழா நடத்தி
சல்யூட் போட்டுக்கொள்ள!
அன்றைக்கு எல்லாம்
என் தோளிலும் நெஞ்சிலும்
அணிற்பிள்ளையாக
அண்டை மானிட சுவாசங்களாக
அணி வகுத்து அணி வகுத்து வந்தது அது!
என் பிள்ளைகளுக்கு
புத்தகப்பைகளை சுமப்பேன் என்றது.
என் வீட்டில் நிம்மதியாய்
அடுப்பு எரிந்து
அறுசுவை உணவு படைக்க
எல்லாம் நானாச்சு என்றது.
ஆகாசத்தில் எங்கோ கங்கை ஓடுகிறதாமே
அதிலிருந்தே குடி தண்ணீர் குழாய் வழியாய்
வீட்டுக்குள் வரச்செய்து தாகம் தணிக்கிறேன் என்று
இன்னும் என்னவெல்லாமோ
நிறைவேற்றித்தருகிறேன் என்று
வண்ண வண்ணமாய் அச்சடித்துத்தந்தது
அடியில் சில கரன்சிகளின் கற்றையோடு !
இலவசங்கள் இலவசங்கள் .....
எல்லாம் இலவங்காடுகள் ஆனது!
அந்த காய்கள் பழுக்குமென்று
சொப்பனங்களில் படுத்துக்கிடந்தவர்கள்
பதை பதைத்து எழுந்தார்கள்
எரியும் சொக்கப்பனைகளில்
தூக்கி வீசப்படுவதற்கா
அந்த "மின்னணுப்பொறிக்குள்"வீழ்ந்தார்கள்?
எல்லாம் வீழ்ந்தது.
எல்லாம் சரிந்தது.
எல்லாருமாய் அடியற்றுக்கிடக்கின்றோம்.
அன்று "கைபேசிகளில் "
ஒரு உரிமைப்புயல்
சுநாமி பிஞ்சுகளை உயர்த்திக்காட்டின!
சில காளைகளின் கொம்பும் சிலிர்ப்பும்
ஊர் தோறும் விழா நடத்தின.
"ஓட்டு"கசாப்பில்
அடி மாடுகளாய் வரிசையில் நின்று
வதை படும் மாட்டு ஜனங்களுக்கு
கிழக்குச்சூரியன் கண்ணில் தெரிவதெப்போ?
அந்த எந்திர மிருகத்தின்
இருட்டுப்பற் சக்கரங்களில்
நம் சிந்தனை வானத்தின் சதை வெளிச்சங்கள்
காணாமல் போய்க்கொண்டிருக்கின்றன.
நம் ஆட்சி மன்றம் ஜனநாயக உயிர் பூசிய
அந்த கட்டிடம் என்று தானே
நினைத்திருந்தோம்
அது எப்படி ஒரு கூவத்துச் சதுப்பு நிலக்காட்டின்
"பேய்"பங்களா ஆனது?
ஊழல் நாறும் சாக்கடையிலா
நம் ஜனநாயக "கங்கோத்ரி"யின் ஊற்றுக்கண்
அவிந்து போனது?
பொது வளங்களின் ரத்தம் உறிஞ்சிய
டிராகுலாக்களாய்
"அனிமேட்டட்" பயங்கரத்தை
கடைவாய்களில் வழிய விட்டு
எங்கள் குரல்களை
எங்கள் ஏக்கங்களை
எங்கள் வாழ்க்கையின் வார்ப்புகளை
அதன் உயிர் நாளங்களை
மிதித்துக்கூழாக்கி கொக்கரித்துக்கொண்டு
ஓடுகிறது..
அந்த எந்திர மிருகம்...
======================================================
=============================================ருத்ரா இ பரமசிவன்
அது தட தடவென்று ஓடுகிறது,
என் முகத்தை நெஞ்சையெல்லாம் அது
மிதித்துக்கொண்டு ஓடுகிறது.
என்னில் உண்டானது அது,
என் சிந்தனைகளில் மிடையப்பட்டது தான் அது,
கனவு வடிவங்களாய் வார்த்துக்கொடுத்த
என் உள்ளத்தையெல்லாம்
பொடி பொடியாக்கிக்கொண்டு ஓடுகின்றது.
அது எந்திரமா?
அது கொடும் மிருகமா?
அன்று
அந்த "முகூ ர்த்த தேதியை"
குறித்து விட்ட போது...
காக்காய்க்கும் நரிக்கும் கல்யாணம் என்பார்களே
அது போல் தான்
ஊரெல்லாம் தாரை தப்பட்டை முழக்கங்கள் தான்.
பூதாகாரமாய் ஒரு சிரிப்பை
கட் அவுட் வைத்தது போல்
அது இந்த ஊரின்
தெருக்களில்
சாக்கடை ஓரங்களில்
இன்னும் தூசி துரும்புகளிலும்
ஒட்டிக்கொண்டு கிடந்தது.
உயர்த்தி உயர்த்தி கும்பிடும் கைகள்!
அது எப்படி
இன்று "கில்லட்டின்" ஆனது?
வாக்குகள் எனும்
தலைகளை மட்டும்
வெட்டிக்கொண்டு விட்டு
முண்டங்களை குவிய விட்டு
எறிந்து போனது அது.
அந்த எந்திர மிருகம்
தின்னாதது விழுங்காதது
எதுவும் இல்லை.
மலை ஆறு மணல்
எல்லாம்
ஏப்பம் விடப்பட்டு
மூளியான தேசம் மட்டும் மிச்சம் !
அதுவும்
சுதந்திரக்கொடியேற்றத்துக்கு
விழா நடத்தி
சல்யூட் போட்டுக்கொள்ள!
அன்றைக்கு எல்லாம்
என் தோளிலும் நெஞ்சிலும்
அணிற்பிள்ளையாக
அண்டை மானிட சுவாசங்களாக
அணி வகுத்து அணி வகுத்து வந்தது அது!
என் பிள்ளைகளுக்கு
புத்தகப்பைகளை சுமப்பேன் என்றது.
என் வீட்டில் நிம்மதியாய்
அடுப்பு எரிந்து
அறுசுவை உணவு படைக்க
எல்லாம் நானாச்சு என்றது.
ஆகாசத்தில் எங்கோ கங்கை ஓடுகிறதாமே
அதிலிருந்தே குடி தண்ணீர் குழாய் வழியாய்
வீட்டுக்குள் வரச்செய்து தாகம் தணிக்கிறேன் என்று
இன்னும் என்னவெல்லாமோ
நிறைவேற்றித்தருகிறேன் என்று
வண்ண வண்ணமாய் அச்சடித்துத்தந்தது
அடியில் சில கரன்சிகளின் கற்றையோடு !
இலவசங்கள் இலவசங்கள் .....
எல்லாம் இலவங்காடுகள் ஆனது!
அந்த காய்கள் பழுக்குமென்று
சொப்பனங்களில் படுத்துக்கிடந்தவர்கள்
பதை பதைத்து எழுந்தார்கள்
எரியும் சொக்கப்பனைகளில்
தூக்கி வீசப்படுவதற்கா
அந்த "மின்னணுப்பொறிக்குள்"வீழ்ந்தார்கள்?
எல்லாம் வீழ்ந்தது.
எல்லாம் சரிந்தது.
எல்லாருமாய் அடியற்றுக்கிடக்கின்றோம்.
அன்று "கைபேசிகளில் "
ஒரு உரிமைப்புயல்
சுநாமி பிஞ்சுகளை உயர்த்திக்காட்டின!
சில காளைகளின் கொம்பும் சிலிர்ப்பும்
ஊர் தோறும் விழா நடத்தின.
"ஓட்டு"கசாப்பில்
அடி மாடுகளாய் வரிசையில் நின்று
வதை படும் மாட்டு ஜனங்களுக்கு
கிழக்குச்சூரியன் கண்ணில் தெரிவதெப்போ?
அந்த எந்திர மிருகத்தின்
இருட்டுப்பற் சக்கரங்களில்
நம் சிந்தனை வானத்தின் சதை வெளிச்சங்கள்
காணாமல் போய்க்கொண்டிருக்கின்றன.
நம் ஆட்சி மன்றம் ஜனநாயக உயிர் பூசிய
அந்த கட்டிடம் என்று தானே
நினைத்திருந்தோம்
அது எப்படி ஒரு கூவத்துச் சதுப்பு நிலக்காட்டின்
"பேய்"பங்களா ஆனது?
ஊழல் நாறும் சாக்கடையிலா
நம் ஜனநாயக "கங்கோத்ரி"யின் ஊற்றுக்கண்
அவிந்து போனது?
பொது வளங்களின் ரத்தம் உறிஞ்சிய
டிராகுலாக்களாய்
"அனிமேட்டட்" பயங்கரத்தை
கடைவாய்களில் வழிய விட்டு
எங்கள் குரல்களை
எங்கள் ஏக்கங்களை
எங்கள் வாழ்க்கையின் வார்ப்புகளை
அதன் உயிர் நாளங்களை
மிதித்துக்கூழாக்கி கொக்கரித்துக்கொண்டு
ஓடுகிறது..
அந்த எந்திர மிருகம்...
======================================================
சனி, 18 பிப்ரவரி, 2017
கனவு மிருகம்
கனவு மிருகம்
கனவு மிருகம்
==============================
கனவுப்புகை மிருகத்தின்
அந்த வெள்ளிக்கூர் நகங்கள்
இருட்டைக்கிழித்து
வெளிச்சத்தின்
வெள்ளருவி பாய்ச்சின.
நீல மின்னல் திரட்சிகளில்
ஆவேசமான தாகங்கள்
எல்லாவற்றையும்
குடித்து தீர்க்கத் துடித்தன.
ஒலியை
அந்த இளஞ்சிவப்புக்கழுத்துள்
மிடைந்து வைத்து
உடைந்து உடைந்து
கசியச்செய்து
கலங்கடித்தது கனவு.
நான் எங்கு இருந்து
இந்த மண்ணுக்குள் வந்து
நரம்பின் நாற்று பாவினேன்?
எங்கோ ஒரு அரபிய
பாலைமணல் துளியா நான்?
அட்லாண்டிக்
அடிவயிற்று சதைமடிப்புக்குள்
கிடக்கும் கட்டிடச்சிதிலங்களின்
முனகல்களா நான்?
குமரிக்கண்டத்தில் புதைந்து கிடக்கும்
குத்து விழியா நான்?
ஒரு பனிக்காலத்து
பெரும்பிசாசாய் உறைந்துபோன
நயாகாராவின்
விறைத்துப்போன
பளிங்கின் நாக்குப்படலத்தில்
நழுவி விழும் மௌனப்பிழம்பா நான்?
ஸ்கேன் பார்த்து
உதடு பிதுக்கினார் டாக்டர்.
"நாற்பது நாள் நீலக்குழவி இது.
நாற்பது பிரபஞ்சத்தை
உருக்கிய ஒளியின் மூளையுடன்..
கண்ணைக்கூசுகிறது"
........
டாக்ட்ருக்கு தலை சுற்றியது.
"ராட்சசத்தனமாய்
ஒரு மெமரி சிப்..
இனி பூலியன் அல்ஜீப்ரா மழை பெய்யும்.
பைனரி அரிசி சமைத்திடுங்கள்.
அறிவுப்பசி..
அறி அறி அறி அறி
அல்லது
அழி அழி அழி அழி..
மயிர்க்கீற்றில்
நாற்பது கோடி மண்டலங்களின்
கூகிள் கள் கூடு கட்டும்..
கல்லும் ருசிக்கும்
மண்ணும் இனிக்கும்.
கணினிக் கர்ப்பம்
ஊழிகளின் ஊழிகளாய்
உள்ளே கரு பிடித்து..."
விலுக்கென்று விழித்துக்கொண்டேன்.
வியர்வை முத்துக்கள்
உப்புக்கரித்தன.
கனவு மிருகம் செத்துக்கிடந்தது.
====================================================
05.05.2014 ல் எழுதியது
அமெரிக்கா சென்றிருந்த போது அரிஸோனா "ஆண்டிலோப் கேன்யானில்"
நான் கண்ட திடுக்கிடும் கோணம் இது.
| |||||||||||||
