அகவு
________________________
என் பேனாவுக்குள்
தோகைவிரித்த எழுத்துக்கூட்டம்
அவள் நீள்விழிக்கு
மண்டியிட்டது.
பேச நினைத்தது
புதைந்து போனது.
புதைந்த விதையிலிருந்து
விழித்த ரோஜாக்கள்
விழித்த படியே
உதிர்ந்த
யுகங்களின் சருகுகளில்
என் சொற்கள் இன்னும்
காத்துக்கிடக்கின்றன.
ஒரு நாள்
நானும் அவளும் பேசிவிட்டோம்.
"கண்டிப்பாக வந்து விடுங்கள்"
"கட்டாயம் வருவேன்"
அவள் கொடுத்த திருமண அழைப்பிதழ்
இதோ
எனக்குள்
அகவுகிறது.
அகவிக்கொண்டே இருக்கிறது.
அவள் கூந்தல் தோகையுள்
சிலிர்த்துக்கொண்டே
அது
அகவிக்கொண்டே இருக்கிறது.
___________________________________________________
ருத்ரா
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக