சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
வண்ணதாசன் ஆற்றுப்படை 2
______________________________
பிள்ளையார் நினைத்தால்
அம்மா அப்பாவிடம்
ஒரு பூவை வாங்கி
தூக்கிப்போட்டு
பிடித்துவிட்டேன் என்பார்.
_______________________________
ருத்ரா
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக