சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
அம்மா
_____________________________
ருத்ரா
அன்னையர் தினத்துக்காக
அம்மா!
உனக்கு ஒரு கவிதை
வைத்திருக்கிறேன்.
ஆனால்
அதைக் கொண்டு வர இயலவில்லை.
அதை அங்கேயே வைத்துவிட்டேன்.
அது உன் கருவறை அல்லவா!
___________________________________________
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக