சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
கூண்டுக்கிளி
இந்தக் கூண்டோடு
சண்டை போடுவதில்லை.
சும்மா சும்மா
தன் சிவந்த அலகால்
அந்த கம்பி வலையை
கொத்தி கொத்தி
கொஞ்சி விளையாடுகிறது.
இதுவே
இந்தியப்பெண்ணியம்.
________________________ருத்ரா
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக