சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
பூக்காரி
_____________________ருத்ரா.
அந்தக் கூடை நிறைய
நம் கனவுகள்.
அவளுக்கோ
அவள் குழந்தையின்
பசிக்குரல்கள்.
____________________________
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக