திங்கள், 18 நவம்பர், 2024

"போதுமானவை"

 ஈரோடு தமிழன்பன் கவிதைகள்

_________________________________________

ஈரோடு தமிழன்பன் கவிதைகள் பற்றி கவிதைகள்

________________________________________________________




வானத்தோடு 

பேசவேண்டுமென்றால்

இந்த "மேகங்களை"

நம் உதடுகள் ஆக்கி

"டப்பிங்" 

கொடுக்கச்

சொல்லவேன்டும்!

வரிசையாய் 

உவமைகளைக்கொண்டு

அற்புதமான‌

தோரணவாயில்

அமைத்துள்ளீர்கள்!

தமிழ் கொண்டு கட்டிய‌

அரண்மனை இது.

அழகு மனையும் இது.

இந்த உலகத்தையே

தன் "வேர்வைத்தொகுப்பு" வெளியிட்டு

படைத்தவன் அல்லவா

மனிதன்.

இதைச்சொல்லிய‌

உங்கள் பேனாவுக்கு

இதுவே

ஒரு வைரக்கிரீடம்!


_____________________________________

சொற்கீரன்







வானத்தோடு
பேசவிரும்பினால் யாருக்கும்
உயரங்களின் உதவி
கிடைக்கவேண்டும்.
உயரம்
உடம்பில் இருக்கவேண்டுமெனும்
கட்டாயம் இல்லை
உடுக்களோடு
உரையாட வேண்டுமெனில்
யாருக்கும்
வெளிச்ச மொழியில்
தேர்ச்சி தேவை.
சூரியப்பல்கலையில்
படித்துப்
பட்டம்பெற்றிருக்க வேண்டுமெனும்
கட்டாயம் இல்லை.
சூரியப்பல்கலை இணைவுபெற்ற
அகல்விளக்கோடோ
மெழுகுதிரியோடோ
தொடக்கக் கல்விபெற்றதற்கான
சான்றிதழ் இருந்தால்கூடப்போதும்.
முன்னேற்றங்கள் வைத்திருக்கும்
முகவரிப் புத்தகத்தில்
ஒருவர் பெயர்
இடம்பெற வேண்டுமெனில்
அவரின் சோதிடச்
சாதகக் கட்டங்களின் ஆதரவு
கட்டாயம் தேவையில்லை.
வேர்வைத்த கபால விளைச்சலின்
ஆதரவும்
வேர்வைத்தொகுப்பின்
ஆதரவும் இருந்தால் போதும்.
.................................................
போதுமானவை-தலைப்பு
19-11-2024
காலை 7-50

ஞாயிறு, 17 நவம்பர், 2024

குழந்தை ஆகிறார் தாத்தா

 

குழந்தை ஆகிறார் தாத்தா

தொட்டிலில் ஆடுகிறார்.

மகிழ்ச்சியின் வெள்ளம்.

வெள்ளமோ வெள்ளம்.

சூரியனும் நனைந்தான்!

அவர் பேனாவும் காதிதமும்

தங்கச்சிறகு முளைத்து

கவிதையால்

முட்டுகிறது வானத்தை.

பேரன் வெற்றிக்கு

எங்கள்

ஆயிரம் ஆயிரம் வாழ்த்துக்கள்.

இப்போது தான் பிறந்திருக்கிறது

இன்னொரு கவி இமயமாய்

பேரனோடு விளையாட.

இது வெறும் "பிள்ளைத்தமிழ்" அல்ல!

தங்கம் சுடர்ந்த‌

"பேரப்பிள்ளைத்தமிழ்"

வாழ்க வாழ்க‌

எங்கள் "புதிய தமிழ்த்தாத்தா"

பல்லாயிரம் பல்லாயிரம் 

பல்லாயிரத்தாண்டு வாழ்கவே!

________________________________________

சொற்கீரன்.

(ஈரோடு தமிழன்பன் அவர்களின்

பேரன் சிறகுபந்து விளையாட்டில் தங்கப்பதக்கம் 

பெற்றது பற்றிய வாழ்த்துக்கவிதை இது)



"விஷ்ணு ஜெயந்த் நர்லிகர்"

 


"விஷ்ணு ஜெயந்த் நர்லிகர்" இவர் பெருமைக்குரிய நம் இந்திய விஞ்ஞானி.புகழ்பெற்ற ஃப்ரெட் ஹோய்ல் 

என்பவருடன் இணைந்து விண்வெளியியலைப்பற்றி ஒரு கூர்மையான கருத்தை வெளியிட்டார்கள்.அதன் சாறு

இதுவே: பெருவெடிப்பு நம் கற்பனை.ஒரு பெரு நிகழ்வுக்கு முன் எது பின் எது என்ற சிந்தனையில் ஒரு பெருவெடிப்பை சுமந்து கொண்டு விட்டோம்.ஆதி அந்தமில்லா(அருட்)பெருஞ்சோதி என்று ஒரு தத்துவமும் 

நம் தலை மேல் போக்கு காட்டிக்கொண்டு தான் இருக்கிறது.எனவே நாம் "ஸ்டெடி ஸ்டேட் தியரி ஆஃப் யுனிவர்ஸ்" என்ற ஒரு கோட்பாட்டைத்தான் கைக்கொள்ள வேண்டும் என்கிறார்.பெருவெடிப்பு தோன்றிய புள்ளி

ஆதி புள்ளி என கணித சமன்பாடுகள் செய்து கொண்ட பின் இன்று ஜேம்ஸ்வெப் தொலைநோக்கி ஒன்று சொல்கிறது.அதன் அருகே இன்னும் சுமார் 10 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன் உள்ள ஒரு விண்மீன்கூட்டம் இருக்கிறது என்று சொல்கிறது.அப்படிப்பார்த்தால் பிரபஞ்சத்தின் வயது 25 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன் அல்லவா இருக்கவேண்டும்? எனவே பெருவெடிப்பை வைத்து "ஆதி"புள்ளியை சொல்வது அடிபட்டு போகிறது.

"அது அது அப்படியே உள்ள" ஒரு பிரபஞ்ச மாடல் ஒன்றைத்தான் (ஸ்டெடி ஸ்டேட் யுனிவர்ஸ்) நம் ஆய்வு மேஜையில் ஏற்றி வைத்துக்கொண்டு ஆராய்ச்சி செய்ய வேண்டும்.


இதுவே இவர்து மையக்கருத்து. இதன் விவரம் காண உள்ளே  செல்வோம்.





In Conversation with Jayant Narlikar | Astrophysicist & Higher Education Teacher

சனி, 16 நவம்பர், 2024

கல்லறைத்தோட்டம்

 

அந்த மகத்தான கவிஞன் முத்துக்குமார்
அப்புறம் ஒரு நகைச்சுவை மன்னன் அல்வா வாசு
இன்னும் வரிசையாய்..
என்ன‌ கொடுமை?
இப்போது இந்த இளைய தலைமுறை
இயக்குநர் சுரேஷ் சங்கையா..
"ஒரு கிடாயின் கருணை மனு"
படத்தின் தலைப்பே
சிந்திக்கும் மனங்களில்
கொந்தளிப்பை ஏற்படுத்துகிறது...
ஒரு கலைப்படத்தின் சிகரம் தொட்ட‌
அந்த விளிம்பு இன்னும்
ஒரு விருது அதை ருசிக்கும் முன்னரே
விளம்பர வாசனைகளையும்
அது தொடும் முன்னரே
அவர் மறைந்து போன துயரம்
நம் நெஞ்சை அடைக்கிறது.
அது ஏன்
இந்த கல்லீரல்கள் எல்லாம்
கலைஞர்களுக்கு
கல்லறைத்தோட்டம் கட்டி
ஒப்பாரி வைக்க வருகின்றன.
கள் நெஞ்சன் எமன் கூடு கட்டும்
இடமா அது?
அந்த இளஞன் கனவுகள் எங்கள்
இமைகளின் மீதே
புதிய புதிய இமயங்களுக்கு
கால் கோள்கள் இட்டுக்கொள்ளட்டும்.
_________________________________________________
சொற்கீரன்

நெருப்பும் உயிர்ப்பும்..(erode thamizhanban)

நெருப்பின் கருப்பை

----------------------------------------------------------------------------------------

நெருப்பின் கருப்பை நீர்.
நீரின் கருப்பை நெருப்பு.
ஆனால்
இரண்டும் எதிரிகள்
ஆனது எப்படி?
முரண்படுவதே
உடன்படுவதின்
முதல் பாடு.
எரிவது தான் உயிர்.
எரிவது தான் மரணம்.
அறிவியல் விரிகிறது
நெருப்பின் உயிர்ப்பில் .
கவிதை நெருப்பில்
எரிவது எழுத்துக்களே
கவிதை நெருப்பில்
தெரிவதும் கவிதைகளே .
நெருப்பின் தோலையும்
உரித்துப்பார்க்கும்
அறிவியலே
இங்கு
சிந்தனை எரியும்
வெளிசத்தில் தான்.
------------------------------------------------
சொற்கீரன்


















நெருப்பு
உயிருடன் இருக்கிறதா என்று
விலகிநின்று தொட்டுப்
பார்த்த
காற்றின் விரல்களும்
தீபத் திரிகளாய் எரிந்தன
வெப்பம்
குறைந்ததா என்று அருகில் சென்று
அதனிடம்
கேட்கநினைத்த தண்ணீர்
பின்வாங்கி விட்டது
இன்றும்கூட
நெருப்பை அணைக்க யாரேனும்
முயன்றால்
பூமிக்கு
ஆதிநாளில் நெருப்பைக்கொணர்ந்த
புரொமித்தியூசின்
கண்கள் சிவந்துவெளிப்படுகின்றன.
சிக்கிமுக்கிக் கற்கள்
சீறியெழுந்து குறிபார்க்கின்றன.
நெருப்புத்தான்
உயிர்!
நிலைத்திருந்தது பிரிந்துவிட்டல்
உடம்பு சில்லிட்டுக் கிடக்கிறது
அதனால்
உயிர் நெருப்பு எரிந்து
வாழ்வைச் சமைத்துக்கொடுப்பதை
நன்றியோடு நாம்
உணரவேண்டும்.
இதயத்தில்
நெருப்பிருந்தால்
அது
சிந்தனையை, கலைகளைச்
சீரிய கவிதை காவியங்களைப்
படைத்துத் தருகிறது.
ஆயின்
இரவல்நெருப்புத்
தேடுபவனுக்கு இதயத்தில்என்ன
கிடைக்கும்?
இரவல்தாய் கிடைத்தால்
கேட்டுப்பாருங்கள்!
..........................................................
17-11-2024 காலை 6-56
நெருப்பும் உயிர்ப்பும்.... தலைப்பு...
ம் 4 பேர்

விருப்பம்
கருத்திடுக
அனுப்புக
பகிர்க

வெள்ளி, 15 நவம்பர், 2024

குடைக்குள் மழைபெய்ய‌...



குடைக்குள் மழைபெய்ய‌

______________________________________


குடைக்குள் மழைபெய்ய‌

குடை கந்தலாக 

இருக்க வேண்டியதில்லை.

மனம் கந்தலாகி விடாமல்

கொஞ்சம் துளி காதல் போதும்.

உங்கள் தமிழ்க் காதல் 

எனும் கற்பனைச் சுரங்கம்

எல்லையைக் கண்டதில்லை.

சொற்பஞ்சம் என்றும் இல்லை.

ஆயிரம் மழை கொட்டும்

சொல் மேகங்கள்

உங்கள் மீது அல்லவா

கவிந்து கொண்டேயிருக்கின்றன.

மழைத்துளிக்குள்

உங்கள் சொற்கள்

தூவாத சூரியன்கள் இல்லை.

வளைக்காத வில்லுமில்லை

வண்ணங்கள் ஏழு

விஞ்ஞானிகளுக்குத் தான்.

சொல் ஞானி அல்லவா நீ.

வண்ணக்குழம்பில் சொல்லெடுத்து

வானத்துக்கே குடை பிடிப்பாய்.

விசும்பின் ஒரு வியர்வைத் துளியில்

எத்தனை உலகங்கள் ஆக்கித்

தருகின்றாய்!

செல்லத்தின் செல்லமான‌

உன் உவமைப் பொமரேனியன்கள்

எப்போதும் உன் காலடியில்!


____________________________________________

சொற்கீரன்

(14.11.24ல்  ஈரோடு தமிழன்பன் மழைத்துளி பற்றி 

எழுதிய கவிதையில் நனைந்து எழு தியது இது.)






தத்துவமஸி

 

மனிதர்களில் 

மனித முகமூடி 

மாட்டியவர்களே அதிகம்.

பிறக்கும்போது

கோட்டு உருவமாக இருந்த‌

மனிதனுக்கு

என்பு தோல் போர்த்தவனாக‌

ரத்த சதையுடன்

ஒரு உருவம் கிடைக்கிறது.

மனிதன் என்பவன் யார்?

அவன் சிந்தனைக்குள்

என்ன இருக்கிறது?

என்ன இருக்க வேண்டும்?

இந்த இரண்டு கோடுகள் 

கிழிக்கப்படுகின்றன.

அவன் என்ன சிந்திக்க வேண்டும்

என்ற கோடு

இன்னும் வரையப்படாமலேயே

இருக்கிறது.

உன்னைப் பிறனில் நீ காண்.

மனிதர்கள் மனிதர்கள் மனிதர்கள்

என்று பெருகிய போது

கோடிக்கோடி கண்களும் காதும் வாயும்

இன்னும் முகமும் மூளையும்

ஒரே மனிதம்

என்று 

சூரிய ஒளி எல்லாம்

உருப்பெருக்கி வழியே பாய்ந்து

பின் 

ஒரு புள்ளியில் ஒடுங்குவது போல்

தெரியும் 

அந்த ஒற்றைப் புள்ளியாய்

அந்த ஒரே மனிதம்

ஆகி விடும்போது

அதன் ஆற்றல் என்ன?

அதன் அறிவு என்ன?

அதன் இன்பம் துன்பம் எல்லாம்

ஒன்றே.

அந்தபுள்ளியை

அந்த புள்ளியாய் ஆகி நீ

ஓர்மை கொள்வாய் ஆகில்

அது என்ன?

ஓர்மை கொண்டவர்கள்

கடவுள் என்று சொன்னால்

அது கற்பனை.

அந்த புள்ளியில் அவர்கள்

இன்னும் ஒன்றவில்லை என்றே பொருள்.

ஒன்றுமில்லை இங்கே.

எல்லாமும் ஒரு புள்ளியாய்

நிறைந்து மகிழ்ச்சியாய் 

இருப்பது மட்டுமே தெரிகிறது.

எல்லாரும் ஒன்றாய் இருப்பது மட்டுமே

புரிகிறது.

உலக நேயம் மனித நேயம் எல்லாம்

சமுதாயத்தில் சமநீதியோடு

அன்பு எனும் புள்ளியில் சேர்கிறது.

அது இல்லை என்றால் 

மனிதன் வெறும்

"என்பு தோல்"தான் என்கிறார்

வள்ளுவர்.

.............

போச்சு போச்சு எல்லாம் போச்சு.

இந்த வர்ணத்தையெல்லாம் 

அழித்து விட்டாயே...

இந்த பாவம் தோஷம் 

எல்லாம் போகவேண்டும்

எல்லாவற்றையும் அழித்து விடு.

போதும் உன் தத்துவம்.

"தத்துவ(ம்)அஸி யைத்தானே

சொல்கிறேன்."

வர்ண சாஸ்திரம் இல்லாத உன்

தத்துவமஸியை அழித்து எறி

.......................

அர்த்தமுள்ள இந்து மதம் 

என்று சொல்லிவிட்டு

அர்த்தமே இல்லாமல்

என்னவோ சொல்லிண்டிருக்கேளே!


_____________________________________________________

ருத்ரா