புதன், 20 நவம்பர், 2024

நண்பனே நண்பனே



நண்பனே நண்பனே

யாரைக்கூப்பிட்டேன்

தெரியவில்லை.

என்ன இப்படிச்சொல்லுகிறாய்

உன்னெதிரில்

நெட்டைப்பனைமரம் போல்

நின்று கொண்டிருக்கிறேனே

தெரிய வில்லையா?

சரி..

நெட்டையாகவா?

அண்ணாந்து தான் பார்ப்போமே

என்று பார்க்கிறேன்.

அய்யய்யோ.

உயரே மின் கம்பியில்

ஒரு காக்காய் அடி பட்டு 

தொங்கிக்கொண்டிருக்கிறது.

அதற்குள்

கா கா கா கா...கா...கா

என்ற ஒலி மழை

செவியெல்லாம்

சல்லடை ஆகி விட்டது.

இமயம் சரிந்தது..

வானம் வீழ்ந்தது...

என்று அச்சடிக்கப்பட்ட‌

கருப்பு மையின் 

சொரித்தனங்கள்

எதுவும் இல்லாமல்

கருப்பின் கண்ணீர்க்கடல்

அஞ்சலி போஸ்டராய்

விம்மிப்பரந்து நின்றது.

அந்தக்கம்பியில்

தொங்கிக்கொண்டிருந்தது

நானா?

நண்பனா?

சடக் என்று 

ஒரு முறிவு சத்தம் எழுப்பியது.

மன முறிவு என்று

நான் படுக்கையில்.

மருத்துவர் ஏதோ

கிறுக்கினார் காகிதத்தில்.

கிறுக்கு 

யாருக்கு

அந்த காகிதத்துக்கா? பேனாவுக்கா?


______________________________________________________

சொற்கீரன்.




முகம் மட்டும்....

 

பெண்ணே!

உன் முகவரியை 

முகத்தில் தேடினால்

அது

உன் முத்துப்பல் 

சிரிப்பைக்காட்டியது.

முத்துக்களின் அருவியில்

தேடினால்

அதோ இரு கருவண்டுகள் 

என்று காட்டியது.

அந்த இமைச்சிறகுகளில்

இமய மலையின்

பனிச்சறுக்கு

எங்கோ இழுத்துக்கொண்டு

போகிறது.

அப்புறம் எங்கே போனேன்

என்று தெரியவே இல்லை.

சிரிப்பின் 

க்ளுக் ஒலிகள்

சோழிகளை குலுக்கிக்கொண்டே

இருக்கின்றன.

பெண்ணே

மீண்டும் கேட்கிறேன்

உன் முகவரி தான் எது?

"மூனு"க்கு வாருங்கள்.

ஓகோ!

அந்த வட்ட நிலா தானே.

இதோ வருகிறேன்.

அசையாமல் 

அலுங்காமல் குலுங்காமல்

எப்படிச் சிரித்துக்கொண்டே

உறைந்து கோண்டே என்னை

உறைய 

வைத்துக்கொண்டே இருக்கிறாய்

வட்ட நிலாவாய

"தொப்"

என்ன இது?

அந்த பளிங்கு முகம் 

சில்லு சில்லாய்..

வளைந்து நெளிந்து

ஆடி குலுங்கி..

ஒரு கண்ணாடிப்பரப்பு போல்

இருந்த‌

தடாகத்தில் 

தடுமாறி விழுந்தேன்.

அப்புறம் 

நான் நான் இல்லை.

அவள் நினைவின் உருவு

மீண்டும்

ஜிகினா விழுதுகளாய்

என்னைச்சுற்றி

அலைகளாய் சுருண்டு கொண்டது.

உன் முகத்தின் முகவரி வேண்டாம்.

முகம் மட்டும் காட்டு...


__________________________________________

சொற்கீரன்




திங்கள், 18 நவம்பர், 2024

"போதுமானவை"

 ஈரோடு தமிழன்பன் கவிதைகள்

_________________________________________

ஈரோடு தமிழன்பன் கவிதைகள் பற்றி கவிதைகள்

________________________________________________________




வானத்தோடு 

பேசவேண்டுமென்றால்

இந்த "மேகங்களை"

நம் உதடுகள் ஆக்கி

"டப்பிங்" 

கொடுக்கச்

சொல்லவேன்டும்!

வரிசையாய் 

உவமைகளைக்கொண்டு

அற்புதமான‌

தோரணவாயில்

அமைத்துள்ளீர்கள்!

தமிழ் கொண்டு கட்டிய‌

அரண்மனை இது.

அழகு மனையும் இது.

இந்த உலகத்தையே

தன் "வேர்வைத்தொகுப்பு" வெளியிட்டு

படைத்தவன் அல்லவா

மனிதன்.

இதைச்சொல்லிய‌

உங்கள் பேனாவுக்கு

இதுவே

ஒரு வைரக்கிரீடம்!


_____________________________________

சொற்கீரன்







வானத்தோடு
பேசவிரும்பினால் யாருக்கும்
உயரங்களின் உதவி
கிடைக்கவேண்டும்.
உயரம்
உடம்பில் இருக்கவேண்டுமெனும்
கட்டாயம் இல்லை
உடுக்களோடு
உரையாட வேண்டுமெனில்
யாருக்கும்
வெளிச்ச மொழியில்
தேர்ச்சி தேவை.
சூரியப்பல்கலையில்
படித்துப்
பட்டம்பெற்றிருக்க வேண்டுமெனும்
கட்டாயம் இல்லை.
சூரியப்பல்கலை இணைவுபெற்ற
அகல்விளக்கோடோ
மெழுகுதிரியோடோ
தொடக்கக் கல்விபெற்றதற்கான
சான்றிதழ் இருந்தால்கூடப்போதும்.
முன்னேற்றங்கள் வைத்திருக்கும்
முகவரிப் புத்தகத்தில்
ஒருவர் பெயர்
இடம்பெற வேண்டுமெனில்
அவரின் சோதிடச்
சாதகக் கட்டங்களின் ஆதரவு
கட்டாயம் தேவையில்லை.
வேர்வைத்த கபால விளைச்சலின்
ஆதரவும்
வேர்வைத்தொகுப்பின்
ஆதரவும் இருந்தால் போதும்.
.................................................
போதுமானவை-தலைப்பு
19-11-2024
காலை 7-50

ஞாயிறு, 17 நவம்பர், 2024

குழந்தை ஆகிறார் தாத்தா

 

குழந்தை ஆகிறார் தாத்தா

தொட்டிலில் ஆடுகிறார்.

மகிழ்ச்சியின் வெள்ளம்.

வெள்ளமோ வெள்ளம்.

சூரியனும் நனைந்தான்!

அவர் பேனாவும் காதிதமும்

தங்கச்சிறகு முளைத்து

கவிதையால்

முட்டுகிறது வானத்தை.

பேரன் வெற்றிக்கு

எங்கள்

ஆயிரம் ஆயிரம் வாழ்த்துக்கள்.

இப்போது தான் பிறந்திருக்கிறது

இன்னொரு கவி இமயமாய்

பேரனோடு விளையாட.

இது வெறும் "பிள்ளைத்தமிழ்" அல்ல!

தங்கம் சுடர்ந்த‌

"பேரப்பிள்ளைத்தமிழ்"

வாழ்க வாழ்க‌

எங்கள் "புதிய தமிழ்த்தாத்தா"

பல்லாயிரம் பல்லாயிரம் 

பல்லாயிரத்தாண்டு வாழ்கவே!

________________________________________

சொற்கீரன்.

(ஈரோடு தமிழன்பன் அவர்களின்

பேரன் சிறகுபந்து விளையாட்டில் தங்கப்பதக்கம் 

பெற்றது பற்றிய வாழ்த்துக்கவிதை இது)



"விஷ்ணு ஜெயந்த் நர்லிகர்"

 


"விஷ்ணு ஜெயந்த் நர்லிகர்" இவர் பெருமைக்குரிய நம் இந்திய விஞ்ஞானி.புகழ்பெற்ற ஃப்ரெட் ஹோய்ல் 

என்பவருடன் இணைந்து விண்வெளியியலைப்பற்றி ஒரு கூர்மையான கருத்தை வெளியிட்டார்கள்.அதன் சாறு

இதுவே: பெருவெடிப்பு நம் கற்பனை.ஒரு பெரு நிகழ்வுக்கு முன் எது பின் எது என்ற சிந்தனையில் ஒரு பெருவெடிப்பை சுமந்து கொண்டு விட்டோம்.ஆதி அந்தமில்லா(அருட்)பெருஞ்சோதி என்று ஒரு தத்துவமும் 

நம் தலை மேல் போக்கு காட்டிக்கொண்டு தான் இருக்கிறது.எனவே நாம் "ஸ்டெடி ஸ்டேட் தியரி ஆஃப் யுனிவர்ஸ்" என்ற ஒரு கோட்பாட்டைத்தான் கைக்கொள்ள வேண்டும் என்கிறார்.பெருவெடிப்பு தோன்றிய புள்ளி

ஆதி புள்ளி என கணித சமன்பாடுகள் செய்து கொண்ட பின் இன்று ஜேம்ஸ்வெப் தொலைநோக்கி ஒன்று சொல்கிறது.அதன் அருகே இன்னும் சுமார் 10 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன் உள்ள ஒரு விண்மீன்கூட்டம் இருக்கிறது என்று சொல்கிறது.அப்படிப்பார்த்தால் பிரபஞ்சத்தின் வயது 25 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன் அல்லவா இருக்கவேண்டும்? எனவே பெருவெடிப்பை வைத்து "ஆதி"புள்ளியை சொல்வது அடிபட்டு போகிறது.

"அது அது அப்படியே உள்ள" ஒரு பிரபஞ்ச மாடல் ஒன்றைத்தான் (ஸ்டெடி ஸ்டேட் யுனிவர்ஸ்) நம் ஆய்வு மேஜையில் ஏற்றி வைத்துக்கொண்டு ஆராய்ச்சி செய்ய வேண்டும்.


இதுவே இவர்து மையக்கருத்து. இதன் விவரம் காண உள்ளே  செல்வோம்.





In Conversation with Jayant Narlikar | Astrophysicist & Higher Education Teacher

சனி, 16 நவம்பர், 2024

கல்லறைத்தோட்டம்

 

அந்த மகத்தான கவிஞன் முத்துக்குமார்
அப்புறம் ஒரு நகைச்சுவை மன்னன் அல்வா வாசு
இன்னும் வரிசையாய்..
என்ன‌ கொடுமை?
இப்போது இந்த இளைய தலைமுறை
இயக்குநர் சுரேஷ் சங்கையா..
"ஒரு கிடாயின் கருணை மனு"
படத்தின் தலைப்பே
சிந்திக்கும் மனங்களில்
கொந்தளிப்பை ஏற்படுத்துகிறது...
ஒரு கலைப்படத்தின் சிகரம் தொட்ட‌
அந்த விளிம்பு இன்னும்
ஒரு விருது அதை ருசிக்கும் முன்னரே
விளம்பர வாசனைகளையும்
அது தொடும் முன்னரே
அவர் மறைந்து போன துயரம்
நம் நெஞ்சை அடைக்கிறது.
அது ஏன்
இந்த கல்லீரல்கள் எல்லாம்
கலைஞர்களுக்கு
கல்லறைத்தோட்டம் கட்டி
ஒப்பாரி வைக்க வருகின்றன.
கள் நெஞ்சன் எமன் கூடு கட்டும்
இடமா அது?
அந்த இளஞன் கனவுகள் எங்கள்
இமைகளின் மீதே
புதிய புதிய இமயங்களுக்கு
கால் கோள்கள் இட்டுக்கொள்ளட்டும்.
_________________________________________________
சொற்கீரன்

நெருப்பும் உயிர்ப்பும்..(erode thamizhanban)

நெருப்பின் கருப்பை

----------------------------------------------------------------------------------------

நெருப்பின் கருப்பை நீர்.
நீரின் கருப்பை நெருப்பு.
ஆனால்
இரண்டும் எதிரிகள்
ஆனது எப்படி?
முரண்படுவதே
உடன்படுவதின்
முதல் பாடு.
எரிவது தான் உயிர்.
எரிவது தான் மரணம்.
அறிவியல் விரிகிறது
நெருப்பின் உயிர்ப்பில் .
கவிதை நெருப்பில்
எரிவது எழுத்துக்களே
கவிதை நெருப்பில்
தெரிவதும் கவிதைகளே .
நெருப்பின் தோலையும்
உரித்துப்பார்க்கும்
அறிவியலே
இங்கு
சிந்தனை எரியும்
வெளிசத்தில் தான்.
------------------------------------------------
சொற்கீரன்


















நெருப்பு
உயிருடன் இருக்கிறதா என்று
விலகிநின்று தொட்டுப்
பார்த்த
காற்றின் விரல்களும்
தீபத் திரிகளாய் எரிந்தன
வெப்பம்
குறைந்ததா என்று அருகில் சென்று
அதனிடம்
கேட்கநினைத்த தண்ணீர்
பின்வாங்கி விட்டது
இன்றும்கூட
நெருப்பை அணைக்க யாரேனும்
முயன்றால்
பூமிக்கு
ஆதிநாளில் நெருப்பைக்கொணர்ந்த
புரொமித்தியூசின்
கண்கள் சிவந்துவெளிப்படுகின்றன.
சிக்கிமுக்கிக் கற்கள்
சீறியெழுந்து குறிபார்க்கின்றன.
நெருப்புத்தான்
உயிர்!
நிலைத்திருந்தது பிரிந்துவிட்டல்
உடம்பு சில்லிட்டுக் கிடக்கிறது
அதனால்
உயிர் நெருப்பு எரிந்து
வாழ்வைச் சமைத்துக்கொடுப்பதை
நன்றியோடு நாம்
உணரவேண்டும்.
இதயத்தில்
நெருப்பிருந்தால்
அது
சிந்தனையை, கலைகளைச்
சீரிய கவிதை காவியங்களைப்
படைத்துத் தருகிறது.
ஆயின்
இரவல்நெருப்புத்
தேடுபவனுக்கு இதயத்தில்என்ன
கிடைக்கும்?
இரவல்தாய் கிடைத்தால்
கேட்டுப்பாருங்கள்!
..........................................................
17-11-2024 காலை 6-56
நெருப்பும் உயிர்ப்பும்.... தலைப்பு...
ம் 4 பேர்

விருப்பம்
கருத்திடுக
அனுப்புக
பகிர்க