என் ஆளோட லிப்ஸ்டிக்கை காணோம்.

என் ஆளோட லிப்ஸ்டிக்கை காணோம்.
=================================================ருத்ரா

"என் ஆளோட செருப்ப காணோம்"னு
ஒரு படம்.
"வைரல்" ஆகிறாப்ல தலைப்பை மட்டும்
வச்சாபோதும்.
நாப்பத்துக்கு மேலே மார்க்கு போட்டு
புது தலைமுறையை
தூக்கி விட்டு தன் "சமூக ஆர்வலத்தனத்துக்கு"
நூறு மார்க்கு போட்டு
தன் முதுகுல தானே தட்டி கொடுத்துக்கிட்டு
இளசுகள் இடையே
கலெக்சனையும் ஏத்திக்கிட்டு
வர்ற பத்திரிகை
என் ஆளோட லிப்ஸ்டிக்
விவகாரத்தை கையில் எடுக்குமான்னு
தெரியல.
இருந்தாலும் எழுதறேன்.

என் அவள் உதடுகளின்
வண்ணம் அத்தனை அழகு
என்ன நாவல் பழங்களை நெறைய தின்னுட்டியா?
உதடுகள் "செர்ரி பிரவுன்" கணக்கா
டக்கரா இருக்கு என்றேன்.
"சீ போடா"ன்னு
அவள் சிணுங்கியது
என் நெஞ்சுக்குள் அவள் செம்பஞ்சு விரல்கள்
பிசைந்து பிசைந்து பின்னியெடுத்தது!

அன்று என்னவோ
அவள்உதடுகள் "தன் நிறத்தில்" இருந்தன.
என்ன இன்றைக்கு நாவல் கனிகள் தின்னவில்லையா
என்று கேட்டேன்.
"போதும்டா கிண்டல்
அந்த லிப்ஸ்டிக்கை காணோம்டா என்றாள்.
அன்று முதல்
கல்லூரிக்குமரிகள் ஒருவர் பாக்கியில்லாமல்
அருகில் போய்
ஏதாவது "உதடுகள்" அப்படி
நாவல் பழங்கள் தின்றிருக்கின்றனவா என்று
துப்பறிந்தேன்.
பேச்சுக்கொடுத்ததில்
என் முகத்தில் குற்றாலச்சாரல் தான்!
நான் இப்படி
ஓட்டு சேகரிப்பவன் போல்
பெண்களை மொய்த்ததில்
சினந்து
என் ஆளுக்கு இப்போ ஒரு செருப்பைக்காணோம்.
என் மீது வீசியதில்
அது எங்கு போய் விழுந்தது என்று
தெரியவில்லை.
இப்போது லிப்ஸ்டிக்கோடு
அந்த செருப்பையும் தேடிக்கொண்டிருக்கிறேன்
என் ஆளுக்காக!

=====================================