சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
இளமைத்தீயின்
பெருங்காட்டிடையே
ஒரு ரோஜாவைக்
கையில் ஏந்தி
அதை சருகு ஆக்கிவிடாமல்
தன்னைக் கருக விட்டுக்கொண்டு
கற்பனையில் ஒரு
"க்ராஃபிக்ஸ் கேம்ஸ்"
விளையாடுவதே "காதல்".
_____________________ருத்ரா
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக