சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
என்ன யோசனை ?
மாமரத்தினடியில்
அந்த குத்து கல்லில்
உட்கார்ந்து கொண்டிருக்கும்
என் மீது விழுந்த
ஒரு மாஞ்சருகு கேட்டது.
எதை யோசிப்பது
என்று தான் தெரியவில்லை.
.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக