சமுதாயம் ஒரு காடுதான்.அதன் அவலங்களின் ஊசிமுனைகள் மானுட இலக்குகளை கந்தல்ஆக்கி விடுகின்றன.இந்த கோணம் எதிர்மறையாய்இருப்பினும் நம் அகக்கண்ணாடியில் நேர் பிம்பங்களாகி நம்மை நெறிப்படுத்துகின்றன.இந்த பயணமும்இனிமையானதே. கனியப்போகும் கனவுகளோடு தொடரலாம் நண்பர்களே! வாருங்கள். அன்புடன் ருத்ரா இ பரமசிவன்
நான் உன்னக்கேட்டனா
------------------------------------------
ருத்ரா
நான் உன்னக் கேட்டானா
உன்ன கும்பிடச்சொல்லி ?
நீள நீளமான மந்திரங்களை
நீ சொன்னாலும்
நீ என்னை நம்பலங்கிறதும்
நான் உன்னை நம்பலங்கிறதும்
நம்ம ரெண்டு பேருக்குத் தானே தெரியும்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக